ΓρΝίκος Μόττας //

«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό,τι μπορεί ποτέ να πληρώσει».
Στη φράση αυτή του Έρνεστ Χέμινγουέι περικλείεται ολόκληρος ο συμβολισμός της 9ης Μάη του 1945.
Της επετείου της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των λαών. Τότε που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υψώνονταν στο Ράιχσταγκ, σηματοδοτώντας το θρίαμβο του Κόκκινου Στρατού και της Σοβιετικής Ένωσης απέναντι στο τέρας του ναζισμού.

Στο πρόσωπο του στρατιώτη που σήκωσε την σημαία με το σφυροδρέπανο στο Βερολίνο αντικατοπτρίζεται ιστορικά όχι μονάχα ο ηρωικός αγώνας που έδωσε ο Κόκκινος Στρατός και η ηγεσία του, αλλά συνολικά ο λαός της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν άλλωστε η Σοβιετική Ένωση, που με την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, υπό την ηγεσία του Ι.Στάλιν, σήκωσε το κύριο βάρος του αγώνα ενάντια στο ναζιστικό-φασιστικό ιμπεριαλιστικό «Άξονα» και τους συμμάχους του.

Οι ίδιοι οι αριθμοί πιστοποιούν τις κολοσσιαίες απώλειες της ΕΣΣΔ σε έμψυχο και μη υλικό:

—Πάνω από 30.000.000 ήταν συνολικά οι ανθρώπινες θυσίες της Σοβιετικής Ένωσης, συνυπολογίζοντας τους ανάπηρους και τους τραυματίες.

— Σε 20.000.000 υπολογίζονται οι νεκροί, στρατιώτες και λαός, ανάμεσα τους και ο ανθός των κομμουνιστών (περίπου 2 εκατομμύρια μέλη του ΚΚΣΕ) οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους για την σωτηρία της σοσιαλιστικής πατρίδας και της ολόκληρης της ανθρωπότητας. Οι αντίστοιχες απώλειες των «συμμάχων» ανέρχονταν σε 405.000 για τις ΗΠΑ και 375.000 για τη Μ. Βρετανία.

— Περίπου 1.700 πόλεις και 70.000 χωριά της ΕΣΣΔ μετατράπηκαν σε κρανίου τόπος.

— Καταστράφηκαν ολοκληρωτικά ή εν μέρει 32.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις και 65.000 χιλιόμετρα σιδηροδρομικές γραμμές.

— Ληστεύτηκαν, καταστράφηκαν και ερημοποιήθηκαν σχεδόν 100.000 κολχόζ, 5.000 σοβχόζ, χιλιάδες νοσοκομειακές μονάδες, πανεπιστημιακά ιδρύματα, σχολεία και βιβλιοθήκες.

Ο θρίαμβος της 9ης Μάη 1945 δεν ήρθε ξαφνικά.
Υπήρξε το επιστέγασμα μιας σειρά νικηφόρων μαχών του Κόκκινου Στρατού: Στάλινγκραντ, Κουρσκ, Λένινγκραντ, Μόσχα, ακόμη και μέσα στο Βερολίνο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι συνολικά στο Ανατολικό Μέτωπο αιχμαλωτίστηκαν ή καταστράφηκαν 607 γερμανικές μεραρχίες, δηλαδή αριθμός τριπλάσιος και τετραπλάσιος από τις απώλειες των Ναζί σε όλα τα υπόλοιπα μέτωπα (Δυτ. Ευρώπη, Β.Αφρική κλπ.) μαζί.

«Το μεγαλείο της ηρωϊκής νίκης απέναντι στη φασιστική Γερμανία είναι το γεγονός ότι η Σοβιετική Ένωση δεν υπερασπίστηκε μόνο την σοσιαλιστική πατρίδα, αλλά ότι πολέμησε ανιδιοτελώς για την υπεράσπιση του στόχου του προλεταριακού διεθνισμού – να νικήσει τις ναζιστικές δυνάμεις και να απελευθερώσει τους λαούς της Ευρώπης από την κατοχή. Ο σοβιετικός λαός δεν έχει ξεχάσει την συμβολή των άλλων λαών στη νίκη ενάντια στον κοινό εχθρό. Ο στρατός και ο λαός μας θυμάται και εκτιμά το κουράγιο των αγωνιστών της Αντίστασης».

—Στρατάρχης Γκεόργκι Κ. Ζούκοφ, «Απομνημονεύματα και Αναμνήσεις», 1969. 

Στη νικηφόρα πορεία των στρατευμένων αντρών και γυναικών της Σοβιετικής Ένωσης βλέπουμε μια άλλη- ιδιαίτερα σημαντική- πτυχή της ανωτερότητας του σοσιαλιστικού συστήματος, δηλαδή της εργατικής εξουσίας και των πλεονεκτημάτων του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας και των μέσων παραγωγής. Σε αυτά τα πλεονεκτήματα άλλωστε οφείλεται η έγκαιρη αμυντική θωράκιση της ΕΣΣΔ και η δημιουργία του αξιόμαχου Κόκκινου Στρατού.

Η προσπάθεια να ξαναγραφτεί η Ιστορία

Οι παραπάνω διαπιστώσεις αποτελούν διαχρονικά «αγκάθι» στο λαιμό της αστικής εξουσίας και των επιτελείων της. Γι’ αυτό το λόγο συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες, ιδιαίτερα μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ και την ανατολική Ευρώπη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μια προσπάθεια να ξαναγραφτεί η Ιστορία. Στόχος τους είναι να «θολώσουν» το αντιφασιστικό νόημα της επετείου της 9ης Μάη, να συσκοτίσουν και να διαστρεβλώσουν τα συμπεράσματα από την ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η αντιδραστική επίθεση αναθεώρησης της ιστορίας στοχεύει πρωτίστως στις νεότερες γενιές, εκείνες που δεν έχουν άμεση ιστορική μνήμη ή γνώση για τα γεγονότα. Αποσιωπούν σκόπιμα τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου και το γεγονός ότι αυτός «γεννήθηκε» ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού των μονοπωλίων και των κρατών τους για το μοίρασμα των αγορών.

Αποκρύβουν ότι η ΕΣΣΔ υποχρεώθηκε να διεξάγει έναν πόλεμο που ούτε ήθελε, ούτε είχε συμφέρον απ’ αυτόν. Επιχειρούν να συγκαλύψουν ότι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δε διέπραξαν μόνο οι φασιστικές-ναζιστικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αλλά και οι «δημοκράτες» ιμπεριαλιστές (ΗΠΑ-Βρετανία), όπως για παράδειγμα ο βομβαρδισμός της Δρέσδης τον Φλεβάρη του 1945 και τα πυρηνικά ολοκαυτώματα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι τον Αύγουστο του ίδιου έτους.

Σε αυτήν τη φαιά προπαγάνδα, πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, που από κοινού με τις κυβερνήσεις της (κεντροδεξιές, κεντροαριστερές, φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές κλπ) έχουν ανακηρύξει την 9η Μάη σε… «Ημέρα της Ευρώπης». Προς αυτήν την κατεύθυνση άλλωστε, η Ε.Ε. καλλιεργεί μεθοδικά τον αντικομμουνισμό (θυμίζουμε το ελεεϊνό αντικομμουνιστικό μνημόνιο του 2005), προωθεί την επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων στη βάση της ανιστόρητης εξίσωσης κομμουνισμού-ναζισμού, στήνει άθλιες φιέστες και συνέδρια περί «ολοκληρωτισμού», την ίδια στιγμή που σε μια σειρά χώρες-μέλη της σιγοντάρει την απαγόρευση κομμάτων και συμβολων, την ποινικοποίηση της δράσης των κομμουνιστών, κλπ.

Πρόκειται για την ίδια Ε.Ε που αποκαθιστά τους συνεργάτες των SS και των Ναζί στις Βαλτικές χώρες, που στήριξε και στηρίζει φασιστικές-ακροδεξιές κυβερνητικές δυνάμεις στην Ουκρανία, που «κλείνει το μάτι» στη βεβήλωση και το γκρέμισμα μνημείων της σοσιαλιστικής περιόδου (βλ. Πολωνία).

Όπως κάθε 9η Μάη, έτσι και φέτος οι βρικόλακες του αντικομμουνισμού θα βγάλουν από τα αραχνιασμένα σεντούκια της προπαγάνδας τα γνωστά, χιλιοειπωμένα παραμύθια τους: για το σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ, τη ναζιστική σφαγή στο Κατίν (που θα την ξαναβαφτίσουν «σοβιετική»), την Διάσκεψη της Γιάλτας, τη χαρτοπετσέτα του Τσώρτσιλ κλπ.

Μάταιος θα ‘ναι ο κόπος τους. Όσες ψευδεπίγραφες και κατασκευασμένες «Ημέρες της Ευρώπης» κι’ αν θεσπίσει η Ε.Ε., όση αντικομμουνιστική μελάνη κι’ αν χύσουν, όσα ψέματα κι’ αν γράψουν, ούτε την ιστορία μπορούν να αλλάξουν, μήτε την ιστορική μνήμη των λαών να σβήσουν.

Η 9η Μάη 1945 έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στις σελίδες της ιστορίας και είναι ποτισμένη με το αίμα εκατομμυρίων αντρών και γυναικών της Σοβιετικής Ένωσης που, μαζί με τα λαϊκά κινήματα των άλλων λαών, έδωσαν τη ζωή τους για να λευτερωθεί η Ευρώπη από τον χιτλεροφασισμό, καρφώνοντας την σημαία με το σφυροδρέπανο στην καρδιά του ναζιστικού κτήνους.

Αιώνια ευγνωμοσύνη στους απελευθερωτές της ανθρωπότητας!

Νίκος Μόττας

ΠΗΓΗ ://atexnos.gr/

 

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 75 χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών αναφέρει:

«Η 9η Μάη είναι η Μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, ημέρα τιμής, μνήμης, υπόκλισης στα εκατομμύρια νεκρών που έπεσαν στη μάχη για την ήττα του ναζισμού. Μέρα που θυμίζει την άσβεστη προσφορά του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού και των αντιστασιακών κινημάτων της Ευρώπης, με τον πρωτοπόρο και αποφασιστικό ρόλο των Κομμουνιστικών Κομμάτων. Αυτό το διαχρονικό μήνυμα νίκης, αισιοδοξίας και ελπίδας είναι που επιδιώκουν να σβήσουν οι εκπρόσωποι της ΕΕ, καθιερώνοντας την 9η Μάη ως “Ημέρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.

Το ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής σε όσους αγωνίστηκαν με το όπλο στο χέρι, όσους θυσιάστηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, σε όλους όσοι έδρασαν με κάθε τρόπο ενάντια στον ναζιστικό – φασιστικό ιμπεριαλιστικό “Άξονα” Γερμανίας – Ιταλίας – Ιαπωνίας και των συμμάχων τους.

Το ΚΚΕ είναι περήφανο που αποτέλεσε την ψυχή, τον αιμοδότη και καθοδηγητή του ηρωικού αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και των άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων. Σε όλο το διάστημα της τριπλής Κατοχής, το ΚΚΕ έδωσε τον ανθό του στον αγώνα ενάντια στο ναζισμό – φασισμό. Τα χιλιάδες μέλη του, με την ηρωική τους δράση και θυσία, έγραψαν κάποιες από τις χρυσές σελίδες της 100χρονης Ιστορίας του, συνέβαλαν στη νικηφόρα έκβαση του πολέμου.

Σήμερα, οι συνθήκες της πανδημίας που βιώνουν οι λαοί όλου του κόσμου φέρνουν επιθετικά στο προσκήνιο τις αντιθέσεις και τις αντιφάσεις του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Η κατάρρευση των δημόσιων συστημάτων Υγείας, οι εκατόμβες νεκρών λόγω του κορονοϊού, ακόμα και στη μητρόπολη του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, οι δεκάδες εκατομμύρια εργαζόμενοι που έμειναν άνεργοι μέσα σε λίγες μέρες, η μεγάλη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζόμενων που συνοδεύεται με γενναία ενίσχυση των μονοπωλίων από τα καπιταλιστικά κράτη, η επιδίωξη να πληρώσουν ξανά οι λαοί την καπιταλιστική κρίση, οι οξυμένοι ανταγωνισμοί διαμορφώνουν τη νέα βαρβαρότητα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι κάθε χώρας, οι λαοί όλου του κόσμου.

Γι’ αυτό και οι σημερινές εξελίξεις προσδίδουν ακόμα περισσότερη σημασία στην ιστορία και τα διδάγματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, όπως και ο Α’, ήταν απόρροια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για το ξαναμοίρασμα των αγορών, που οξύνθηκαν σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Επιβεβαιώνεται ότι όταν οι αντιθέσεις των μονοπωλίων, για τον έλεγχο των αγορών και την κερδοφορία τους, δεν μπορούν να λυθούν με εύθραυστους συμβιβασμούς στο πλαίσιο μιας ιμπεριαλιστικής “ειρήνης”, λύνονται με τον πόλεμο.

Γι’ αυτό και σήμερα οι λαοί πρέπει να επαγρυπνούν, ιδιαίτερα στην περιοχή μας, της Ανατ. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής, όπου οι ιμπεριαλιστές συγκρούονται με “μήλον της Έριδος” τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους δρόμους Ενέργειας. Σήμερα που η χώρα μας, με ευθύνη της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, έχει μετατραπεί σε μία απέραντη ΝΑΤΟική βάση, προωθώντας τους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με άλλες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες.

Η 9η Μάη, Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, παρά τις αντιδραστικές και αντιεπιστημονικές προσπάθειες της ΕΕ να την μετονομάσει σε “Μέρα της Ευρώπης”, θα υπενθυμίζει για πάντα ότι το καθοριστικό χτύπημα στο τέρας του ναζισμού το έδωσε η ΕΣΣΔ, με περισσότερους από 20 εκατομμύρια νεκρούς, τη στιγμή που οι νικήτριες καπιταλιστικές χώρες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου παρείχαν σημαντική βοήθεια στη ναζιστική Γερμανία, με σκοπό να την αξιοποιήσουν ως δύναμη κρούσης ενάντια στη Σοβιετική Ένωση. Πριν λίγους μήνες το Ευρωκοινοβούλιο υιοθέτησε με τις ψήφους του Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελεύθερων, των Πρασίνων κ.ά. απαράδεκτο ψήφισμα που όχι μόνο ξέπλενε τον φασισμό – ναζισμό, αλλά χαρακτήριζε ως βασικό υπεύθυνο για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο την ΕΣΣΔ, τη χώρα δηλαδή που σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος για την ήττα του ναζισμού και τη λήξη του πολέμου. Σε αυτήν την προσπάθεια, όμως, δεν συμβάλλουν μόνο ακροδεξιές, συντηρητικές και αντιδραστικές δυνάμεις. Μόλις πέρυσι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, ανήμερα μάλιστα της Αντιφασιστικής Νίκης, συνυπέγραψε απαράδεκτο ψήφισμα της ΕΕ που αποθέωνε όλο το απαράδεκτο αφήγημα περί “σιδηρού παραπετάσματος” της ψυχροπολεμικής περιόδου σε βάρος της ΕΣΣΔ, όλο αυτό το προκλητικό και ανιστόρητο σκεπτικό με το οποίο διώχτηκαν κομμουνιστές και αγωνιστές σε όλον τον κόσμο και στη χώρα μας.

Η ΕΕ έχει εντάξει στην επίσημη ιδεολογία της την απαράδεκτη “θεωρία των δύο άκρων”, την εξίσωση του ναζιστικού τέρατος με τον κομμουνισμό, πρωτοστατεί στον αντικομμουνισμό και την παραχάραξη της Ιστορίας. Στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπως η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, με τη στήριξη της ΕΕ, τίθενται εκτός νόμου τα Κομμουνιστικά Κόμματα και σύμβολα, τιμώνται οι συνεργάτες των Ες Ες και γκρεμίζονται ιστορικά μνημεία της Αντιφασιστικής Νίκης που θύμιζαν στους λαούς πώς, ποιοι και με τι θυσίες τσάκισαν τον φασισμό.

Οι νικηφόρες μάχες του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ, στο Κουρσκ, στο Λένινγκραντ, μέσα στο Βερολίνο και τελικά η συντριβή του ναζισμού έγιναν δυνατές χάρη στην ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος, της εργατικής εξουσίας, στα πλεονεκτήματα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας. Χάρη σ’ αυτά τα πλεονεκτήματα μπόρεσε η Σοβιετική Ένωση να γίνει μια ισχυρή οικονομική δύναμη και να δημιουργήσει έναν αξιόμαχο Κόκκινο Στρατό.

Η ιστορία της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, συνολικά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποδεικνύει περίτρανα και ανεξίτηλα ότι: Ο ναζισμός – φασισμός είναι γέννημα – θρέμμα του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, άλλωστε και ο Χίτλερ αναρριχήθηκε στην εξουσία με τη στήριξη γερμανικών και άλλων μονοπωλίων. Μόνο το εργατικό – λαϊκό κίνημα, που έχει στόχο την εργατική εξουσία, μπορεί να αντιμετωπίσει ουσιαστικά και να ξεριζώσει τον φασισμό, να απομονώσει τέτοιες δυνάμεις που δρουν και στη χώρα μας. Δεν μπορούν να εγγυηθούν την πάλη ενάντια στον φασισμό δυνάμεις που υπηρετούν το σάπιο σύστημα, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, που ασκούν αντιλαϊκές πολιτικές, που δείχνουν ανοχή στη φασιστική δράση.

Η 9η Μάη εμπνέει τους λαούς, τους διδάσκει πίστη στη δύναμή τους. Αυτήν τη δύναμη μπορούν και πρέπει να δοκιμάσουν, με την πάλη και την οργάνωσή τους, για να μην πληρώσουν τη νέα καπιταλιστική κρίση, για να φέρουν στο προσκήνιο των εξελίξεων την ανάγκη της εποχής μας: Τον αγώνα για τον Σοσιαλισμό.

Συνεχίζουμε με ακλόνητη την πίστη ότι ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος, η μόνη απάντηση στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα, που γεννά και θρέφει τον ναζισμό – φασισμό, προκαλεί φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά για τους λαούς, προς όφελος των κερδών των λίγων.

9 Μάη: 75 χρόνια από την Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Η μνήμη δεν σβήνει. Ο Σοσιαλισμός είναι το μέλλον!».

Δεν ξεχνιούνται με τίποτε. Δεν σβήνουν από την ιστορική μνήμη τα φασιστικά ολοκαυτώματα. Όσο κι αν προσπαθήσουν… όσο κι αν «τη μνήμη όπου και να την  αγγίξεις πονεί».
Γιώργος Σεφέρης

Τα φασιστικά ανοσιουργήματα  του Β΄  Παγκοσμίου Πολέμου αντιμετωπίστηκαν και κατατροπώθηκαν. Η 9η Μαΐου σημαδιακή ημερομηνία.

«Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, ενεργώντας εξ ονόματος της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης, συμφωνούμε με την άνευ όρων παράδοση όλων των ενόπλων  δυνάμεών μας κατά ξηράν, θάλασσα και αέρα, καθώς και όλων των δυνάμεων που βρίσκονται τώρα υπό τη γερμανική διοίκηση, προς την Ανωτάτη Διοίκηση του Κόκκινου Στρατού και ταυτόχρονα προς την Ανωτάτη Διοίκηση των συμμαχικών εκστρατευτικών δυνάμεων».

Μ’ αυτά τα λόγια που συνιστούν το πρώτο άρθρο της «Πράξης Συνθηκολόγησης» άνευ όρων, η ναζιστική Γερμανία αποδέχτηκε την ήττα της και βγήκε από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος, τότε, ουσιαστικά έφτασε στο τέλος του, τουλάχιστον για την Ευρώπη. Η υπογραφή της πράξης έγινε στις 9 Μαΐου 1945, ώρα 0.43 π.μ. στην αίθουσα της στρατιωτικής σχολής μηχανικού, στο προάστιο Κάρλσχορστ του Βερολίνου. Την ανωτάτη γερμανική στρατιωτική διοίκηση εκπροσώπησαν ο στρατάρχης  Κάιτελ, ο ναύαρχος Φρίντερμπουργκ και ο στρατηγός της αεροπορίας   Στούμπφ. Την αντιπροσωπεία της αντιχιτλερικής συμμαχίας αποτέλεσαν από μέρους της ΕΣΣΔ ο στρατάρχης Γ.Κ.Ζούκωφ, από μέρους της Αγγλίας ο στρατάρχης της αεροπορίας Α. Τέντερ, από μέρους των ΗΠΑ  ο στρατηγός Κ.Σπάατς και από τη Γαλλία ο στρατηγός Ντε Λαρτ ντε Τασινύ.

Περιγράφοντας το ιστορικό γεγονός στα απομνημονεύματά του ο Ζούκωφ δίνει λεπτομερείς πληροφορίες για όλα όσα διαδραματίστηκαν εκείνες τις μοναδικές στιγμές στη σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας. «Απευθύνθηκα», γράφει ο Ζούκωφ, «στη γερμανική αντιπροσωπεία:

-Έχετε στα χέρια σας την πράξη της άνευ όρων παράδοσης, τη μελετήσατε και είσθε εξουσιοδοτημένοι να υπογράψετε την πράξη αυτή;

-Μάλιστα τη μελετήσαμε και είμαστε έτοιμοι να την υπογράψουμε, απάντησε με υπόκωφη φωνή ο στρατηγός Κάιτελ, δίνοντας μας το ντοκουμέντο που είχε υπογράψει ο ναύαρχος Νταίνιτς. Το ντοκουμέντο αυτό έλεγε ότι ο Κάιτελ, ο Φον Φρίντερμπουργκ και ο Στρουμπφ είναι εξουσιοδοτημένοι να υπογράψουν την πράξη της άνευ όρων παραδόσεως…

Αφού σηκώθηκα, είπα τα εξής:

-Προτείνω στη γερμανική αντιπροσωπεία να πλησιάσει εδώ, στο τραπέζι. Εδώ θα υπογράψετε την πράξη της άνευ όρων.

Ο Κάιτελ σηκώθηκε γρήγορα από τη θέση του, ρίχνοντας σε μας μια εχθρική ματιά, ύστερα κατέβασε τα μάτια και παίρνοντας αργά από το τραπέζι τη στραταρχική ράβδο του, προχώρησε με αβέβαιο βήμα προς το τραπέζι μας. Το μονόκλ του έπεσε και κρεμάστηκε στο κορδόνι. Το πρόσωπό του γέμισε με κόκκινες κηλίδες.

Μαζί του πλησίασαν στο τραπέζι ο στρατηγός Στρούμπφ, ο ναύαρχος Φον Φρίντερμπουργκ και οι Γερμανοί αξιωματικοί που τους συνόδευαν. Αφού διόρθωσε το μονόκλ ο Κάιτελ κάθισε στην άκρη του τραπεζιού και με τρεμάμενο ελαφρά χέρι και χωρίς να βιάζεται υπέγραψε πέντε αντίτυπα της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Μετά έθεσαν τις υπογραφές τους οι Στρουμπφ και Φρίντερμπουργκ.(…)

Στις 9 Μαΐου ώρα 0.43 η υπογραφή της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας είχε τελειώσει». (Στρατάρχης Γ.Κ.Ζούκωφ: «Αναμνήσεις και Στοχασμοί», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή». Τόμος 2ος, σελ. 424-425).

Η 9η Μαΐου κηρύχτηκε, τότε, από το προεδρείο του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ ως η ημέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Κι έτσι έμεινε στην ιστορία, αφού ήταν η ημέρα της ολοκληρωτικής συντριβής της φασιστικής Γερμανίας και το τέλος του πολέμου, τουλάχιστον για τη γηραιά ήπειρο.


Πηγή ://atexnos.gr/

Παρά το ότι σε ορισμένα από τα κράτη αυτά γίνονται προκαταρκτικά βήματα για την άμβλυνση των μέτρων που έχουν ληφθεί για να αποτραπεί η εξάπλωση της πανδημίας, η κατάσταση παραμένει εύθραυστη τόσο στην Ευρώπη όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συνεχιστούν τα μέτρα στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, έτσι ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εξάπλωσης της νόσου μέσω των μετακινήσεων προς την ΕΕ, σημειώνει στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή.

Όπως υπογραμμίζεται στον κοινό ευρωπαϊκό χάρτη πορείας για την άρση των μέτρων ανάσχεσης της νόσου, οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα θα πρέπει να αρχίσουν να αίρονται σταδιακά και με συντονισμένο τρόπο, προτού καταστεί δυνατή η χαλάρωση των περιορισμών στα εξωτερικά σύνορα σε δεύτερο στάδιο.

«Παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η κατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ιδιαίτερα εύθραυστη. Αποτελεί επιτακτική ανάγκη κάθε δράση που αναλαμβάνεται να εκτελείται σταδιακά και τα διάφορα μέτρα να αίρονται σταδιακά», δήλωσε ο Αντιπρόεδρος για την Προώθηση του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής Μαργαρίτης Σχοινάς.

Στο ίδιο πνεύμα η Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων Ίλβα Γιούανσον, υπογράμμισε την ανάγκη για σταδιακή και συντονισμένη προσέγγιση. «Οι περιορισμοί στην ελεύθερη κυκλοφορία και οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα θα πρέπει να αρθούν σταδιακά πριν από την άρση των περιορισμών στα εξωτερικά σύνορα και την εξασφάλιση πρόσβασης στην ΕΕ σε κατοίκους τρίτων χωρών για μη ουσιώδεις μετακινήσεις», είπε προσθέτοντας ότι «η αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας του χώρου Σένγκεν αποτελεί τον πρώτο μας στόχο, μόλις αυτό καταστεί δυνατό με βάση την υγειονομική κατάσταση».

Ο περιορισμός των μετακινήσεων, όπως και η ζητούμενη παράτασή του, εφαρμόζεται στον «χώρο ΕΕ+», ο οποίος περιλαμβάνει όλα τα κράτη μέλη του χώρου Σένγκεν (συμπεριλαμβανομένων της Βουλγαρίας, της Κροατίας, της Κύπρου και της Ρουμανίας) και τα 4 συνδεδεμένα κράτη Σένγκεν (Ισλανδία, Λιχτενστάιν, Νορβηγία και Ελβετία) - συνολικά 30 κράτη. Η Επιτροπή ζητά να συνεχίσει να εφαρμόζεται μια συντονισμένη προσέγγιση σχετικά με την παράταση, αφού η δράση στα εξωτερικά σύνορα μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο αν εφαρμόζεται από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ και του χώρου Σένγκεν σε όλα τα σύνορα, με την ίδια ημερομηνία λήξης και με ενιαίο τρόπο.

Ο περιορισμός των μετακινήσεων δεν ισχύει για τους πολίτες της ΕΕ, για τους πολίτες των κρατών Σένγκεν που δεν είναι μέλη της ΕΕ και για τα μέλη των οικογενειών τους, καθώς και για τους υπηκόους τρίτων χωρών που είναι επί μακρόν διαμένοντες στην ΕΕ, εάν επιστρέφουν σπίτι τους. Επιπλέον, για να περιοριστεί στο ελάχιστο ο αντίκτυπος του περιορισμού στη λειτουργία των κοινωνιών μας, τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να εφαρμόζουν τους περιορισμούς σε συγκεκριμένες κατηγορίες ταξιδιωτών με ουσιώδη καθήκοντα ή ανάγκες. Επίσης, θα πρέπει να εξακολουθήσει να επιτρέπεται η είσοδος σε εργαζομένους σε θέσεις ζωτικής σημασίας, όπως ιατροί, νοσηλευτές, εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, ερευνητές και εμπειρογνώμονες που βοηθούν στην αντιμετώπιση του κορονοϊού, καθώς και σε άτομα που μεταφέρουν εμπορεύματα, σε μεθοριακούς εργαζομένους και εποχικούς εργαζομένους στον τομέα της γεωργίας.




ΑΠΕ